.

e-mail

e-mail

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΔΟΞΑΤΟ

Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2017

Ο Άγιος Βασίλης ήρθε και στο Δοξάτο ! Εορταστική εκδήλωση αγάπης και χαράς ! - Φωτογραφίες και βίντεο - 30 ΔΕΚ 2017





















Δεν υπάρχει σπίτι στο Δοξάτο Δράμας, που τη μέρα των Χριστουγέννων δεν θα έχει στο τραπέζι του το παραδοσιακό «μπουμπάρι». - Χριστίνα Ζαμπούνη.

Η συνταγή της ημέρας: Μπουμπάρι ή μπάμπω

Η συνταγή της ημέρας: Μπουμπάρι ή μπάμπω
Δεν υπάρχει σπίτι στο Δοξάτο Δράμας, που τη μέρα των Χριστουγέννων δεν θα έχει στο τραπέζι του το παραδοσιακό «μπουμπάρι».
«Μπουμπάρι»  όπως το λένε στο Δοξάτο, ή «μπάμπω»  όπως το λένε στην ευρύτερη Θράκη είναι ουσιαστικά ένα λουκάνικο που φτιάχνεται από το έντερο και γεμίζεται με τα εντόσθια μαζί με μπαχαρικά και ρύζι. 
Ένα «ιδιαίτερο» χριστουγεννιάτικο φαγητό που απαιτεί χρόνο και μαεστρία από τη νοικοκυρά και γι' αυτό ετοιμάζεται από την προηγούμενη!
Τα φαγητά που μαγείρευαν στις γιορτές απανέκαθεν, οι Δοξατινές νοικοκυρές, ήταν πλούσια και το γιορτινό τραπέζι στο Δοξάτο ξεχώριζε από πάντα μέχρι και σήμερα που κι οι νέες νοικοκυρές διατηρούν ζωντανές τις παραδόσεις.
Οι γιαγιάδες στις επάλξεις τέτοιες μέρες, σηκώνουν τα μανίκια να μεταδώσουν τις παραδοσιακές συνταγές σε κόρες, νύφες κι εγγονές!
Πρώτες στα κουμάντα. Είναι θέμα γοήτρου η κάθε οικογενειακή συνταγή! Κάθε νοικοκυρά έχει τα δικά της μυστικά επιτυχίας.
Παλιότερα που κάθε σπίτι είχε το γουρούνι του, τα Χριστούγεννα οι οικογένειες το έσφαζαν και το έτρωγαν με διάφορους τρόπους. Τα εντόσθια όμως παραδοσιακά, γινόταν μπουμπάρι. 
Σήμερα σε μια πιο εξευγενισμένη παραλλαγή της συνταγής το μπουμπάρι φτιάχνεται με μοσχαρίσια εντόσθια.
Οι παραδοσιακές συνταγές περνάν από γενιά σε γενιά κι είναι αξίας ανεκτίμητης!
Υλικά:
1 μοσχαρίσια αντεριά
1 συκωταριά περίπου 1 κιλό
1 μεγάλο κρεμμύδι
1/2 κ. κιμά
1 πράσο (προαιρετικά)
1 1/2 φλιτζάνι ρύζι 
αλάτι, ρίγανη, πιπέρι
1 ποτήρι ζωμό (απ' το συκώτι)
5-6 πατάτες 
1 φλ. ελαιόλαδο
1 λεμόνι
Εκτέλεση: 
Αποβραδίς ετοιμάζουμε τα έντερα. Τα πλένουμε πολύ καλά μέσα έξω, αφαιρούμε το πάχος και τ' αφήνουμε μέσα σε λεκάνη με νερό ξύδι και λεμόνι. (το λεμόνι τα ασπρίζει ,το ξύδι κόβει τη μυρωδιά). 
Βράζουμε τη συκωταριά και τη κόβουμε σε μικρά κυβάκια. 
Σοτάρουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και πράσο , προσθέτουμε τα μπαχαρικά και στη συνέχεια το συκώτι και τον κιμά και κατόπιν το ρύζι (ή το πληγούρι) κι ένα ποτήρι από το ζωμό που βράσαμε το συκώτι ή ζεστό νερό.
Μόλις φουσκώσουν λίγο τα κατεβάζουμε από τη φωτιά και τα αφήνουμε να κρυώνουν. Τα έντερα είναι έτοιμα για γέμισμα.
Δένουμε το έντερο από την μία του άκρη με κλωστή και από την άλλη τοποθετούμε ένα χωνί και με την βοήθεια ενός κουταλιού γεμίζουμε το εντεράκι. Προσέχουμε να μην γεμίσουμε πολύ το έντερο γιατί μπορεί να σπάσει όταν το ρύζι ψηθεί. Το τοποθετούμε σε ένα ταψί, σε σχήμα σαλιγκάρι και το τρυπάμε με μια οδοντογλυφίδα σε διάφορα σημεία για να ψηθεί χωρίς να τρυπήσει. Αν θέλουμε προσθέτουμε και λίγες πατάτες κυδωνάτες. 
Χτυπάμε στο μπλέντερ λίγο λάδι και το χυμό ενός λεμονιού και περιχύνουμε το μπουμπάρι. Προσθέτουμε μέχρι την μέση περίπου του ταψιού, ζεστό νερό, ή ζωμό από το συκώτι. Αλατοπιπερώνουμε, προσθέτουμε λίγη ρίγανη και το ψήνουμε στους 180C για δύο ώρες περίπου.
Tip: 
Μπορούμε αντί για ρύζι να χρησιμοποιήσουμε πληγούρι, ή μίξη και των δύο. 
Καλή επιτυχία και Καλά Χριστούγεννα! 
ΠΗΓΗ: http://www.ewoman.gr/726/e-syntage-tes-emeras-mpoympari-e-mpampo

ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤΟ ΔΟΞΑΤΟ: Παραδοσιακή θρακιώτικη βασιλόπιτα, κοτόπιτα - Χριστίνα Ζαμπούνη

Η συνταγή της ημέρας: Παραδοσιακή θρακιώτικη βασιλόπιτα, κοτόπιτα

Η συνταγή της ημέρας: Παραδοσιακή θρακιώτικη βασιλόπιτα, κοτόπιτα
Ένα από τα πράγματα που μου έκαναν φοβερή εντύπωση όταν ήρθα νύφη στο Δοξάτο ήταν η πρωτοχρονιάτικη πίτα.
Παραδοσιακά η βασιλόπιτα στο Δοξάτο είναι η κοτόπιτα! 
Το εντυπωσιακό βέβαια δεν είναι αυτό, αλλά η ιεροτελεστία που τη συνοδεύει! 
Θυμάμαι την αγωνία της πεθεράς μου το πρωί της παραμονής να προλάβει να την ετοιμάσει για να πάει έγκαιρα στον φούρνο του Νότη, έναν παραδοσιακό ξυλόφουρνο που λειτουργεί μέχρι σήμερα!
Προσκύνημα γινόταν κάθε παραμονή στο φούρνο του Νότη. 
Τα μεγάλα πιτοτάψια κατέφταναν ένα ένα με συνοδευτικό χαρτάκι πάνω τους με το όνομα του νοικοκύρη για να ψηθούν μιας και ήταν τόσο μεγάλα που δε χωρούσαν στις ηλεκτρικές κουζίνες! Με φύλλα ανοιγμένα με μαεστρία και χωριάτικο κοτόπουλο και αυγά η μυρωδιά τους τρύπαγε μύτες από πολλά μέτρα μακριά.
Μέχρι το μεσημέρι η ψημένη πίτα πια, έφτανε στο σπιτικό και σκεπασμένη περίμενε την ώρα ν' αναδείξει τον τυχερό της χρονιάς!
Την Πρωτοχρονιά το μεσημέρι το τεράστιο πιτοτάψι μεταφέρονταν πάνω στη ξυλόσομπα όπου με πολλή υπομονή και γυρνώντας το γύρω γύρω ώστε να ζεσταθεί ολόκληρη η πίτα θυμάμαι τον πεθερό μου καθισμένο σε μια καρέκλα και τα παιδιά ολόγυρά του! 
Αφού ζεσταίνονταν όλοι παίρναμε τις θέσεις μας στο τραπέζι και μ’ ένα ποτήρι γλυκό κρασί στο χέρι παρακολουθούσαμε τον παππού που αφού θυμιάτιζε και σταύρωνε την πίτα, την έκοβε σε κομμάτια.
 «Νάτοοο, νάτοοο εδώ είναι, θαρρώ…» έλεγε καθώς την έκοβε παριστάνοντας, ότι τάχα το μαχαίρι έπεσε πάνω στο φράγκο και τα μάτια των παιδιών πετούσαν σπίθες!  
Μετά στριφογύριζε το τεράστιο ταψί τρεις φορές σύμφωνα με τη φορά του ρολογιού.
Το πρώτο κομμάτι ήταν του Χριστού, το δεύτερο του σπιτιού, και στον καθένα αναλογούσε όποιο η τύχη έφερνε μπροστά του! 
Κάναμε τον σταυρό μας, τσουγκρίζαμε τα ποτήρια μας, πίναμε από μια γουλιά βιαστικά για το καλό της νέας χρονιάς  κι ύστερα ψάχναμε στα βάθη της κοτόπιτας τον τυχερό! 
Η βασιλόπιτα κοτόπιτα είναι έθιμο θρακιώτικο.
Τα παλαιότερα χρόνια η βασιλόπιτα δεν είχε μόνο φράγκο! 
Είχε και καρβουνάκι, άχυρο, καλαμπόκι, κεχρί.
Το καθένα είχε την εξήγηση και το συμβολισμό του.
Όλη η οικογένεια καθόταν γύρω από το Πρωτοχρωνιάτικο τραπέζι και ο πατέρας θυμίαζε κι έκοβε τη πίτα.
Ποιός θα άναβε τη φωτιά, ποιός θα ταϊζε τα ζώα, ποιός θα ταϊζε τις κότες, αλλά και ποιός θα είχε το ταμείο για τη χρονιά που μόλις ξεκινούσε, καθορίζονταν από τη βασιλόπιτα.
Όμορφα έθιμα, παραδόσεις και συμβολισμοί, που άλλα χάθηκαν με την πάροδο των ετών κι άλλα διατηρούνται μέχρι και σήμερα.
Στο σπίτι μας έχουμε κρατήσει την παράδοση και η πίτα που αναδεικνύει τον τυχερό είναι κοτόπιτα! 
Υλικά:
1 μεγάλο κοτόπουλο
3 μεγάλα κρεμμύδια 
1 ½ φλ. ελαιόλαδο
4 αυγά
1 πακέτο φύλλο χωριάτικο
2 φλ. ζωμό κοτόπουλο
αλάτι- πιπέρι
1 κέρμα 
Εκτέλεση:
Βράζουμε το κοτόπουλο, το ξεκοκκαλίζουμε προσεχτικά και το ξεψαχνίζουμε. Το αλατοπιπερώνουμε. Σ’ ένα μεγάλο τηγάνι σωτάρουμε τα ψιλοκομμένα κρεμμύδια ώσπου να γυαλίσουν. Τα αλατοπιπερώνουμε και ρίχνουμε 2 φλιτζ.  ζωμό να βράσουν και να φύγει η κάψα τους. Αφού πιουν το μισό περίπου ζουμί, ρίχνουμε το κοτόπουλο κι ανακατεύουμε. Χαμηλώνουμε τη φωτιά κι αφήνουμε να πιει το ζουμί. Τραβάμε από τη φωτιά κι αφού κρυώσει αρκετά χτυπάμε 3 αυγά και τ΄ανακατεύουμε στον "γώμο". Λαδώνουμε το ταψί και στρώνουμε τα 3 πρώτα φύλλα λαδώνοντάς ένα ένα. Το τρίτο που θα ρίξουμε τη γέμιση δε το λαδώνουμε. Απλώνουμε τη γέμιση, βάζουμε και το φράγκο και σκεπάζουμε με τα υπόλοιπα φύλλα κατά την ίδια διαδικασία. Χτυπάμε λίγο λάδι κι ένα αυγό και την αλείφουμε από πάνω. Τη ψήνουμε χωρίς να τη κόψουμε για μισή ώρα περίπου (ώσπου να ροδίσει καλά) στους 200οC κι είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε τη νέα χρονιά, παραδοσιακά και με όλες τις τιμές!
Περισσότερες λεπτομέρειες για το έθιμο από την 85χρονη κυρά Μαρία, θρακιώτισσα στην καταγωγή και άσπονδη μαγείρισσα που μέχρι σήμερα ανοίγει φύλλα και φτιάχνει πεντανόστιμες πίτες! 
* Το βίντεο είναι από το αρχείο του Βοήθεια στο σπίτι Δήμου Δοξάτου.
ΠΗΓΗ: http://www.ewoman.gr/740/e-syntage-tes-emeras-paradosiake-thrakiotike-basilopita-kotopita